Bundan tam 32 sene önce(tamda sayılmaz aslında 31 mi desem sonuçta 32 ye yeni giriyorum):))
Anneciğimi rahatsız ederek bende varım bu hayatta demişim.Ahh eski doktorlar ne acımasızmış anam iki kez hastahaneye gitmiş daha var demişler eve yollamışlar.Ben bu dururmuyum hiç rahat.,tepinmişte durmuşum şu çivisi çıkmış dünyaya gelmek için.O yıllarda kayınvalidenin yanında ikamet etmek moda yada mecburen öle bişi işte.Düşünün evdeki telaşı, sevgili babaneciğimin 3 oğlu var ilki benim babacığım ve ilk torun da benim,aksilik ya o gün babacığım da nöbette anneciğim garip zaten gurbette 10 saat var anacığı ile arasında,telefon yok varsa da onlarda yok.Neyse zaman gelmiş tekrar gitmişler hastahaneye zorlu bir süreçten sonra ben açmışım gözlerimi işte,babanem bi sevinmiş bi sevinmiş ki sormayın kız oldu diye,kız evladı yok ama kız torunu olmuş sevinmesinmi garip(galiba benimde kız torunum olursa aynını hissedeceğim malum bende babaneme çekmişim 3 oğlum var:)Hemen atlamış ben yıllardır çok arzuladım kızım olmadı o yüzden torumunun adını ARZU koydum demiş.İtiraz felan yok yıllarda düşünülmezmiş bile he demişler elleri mahkum,ha annem hep düşünürmüş ismimi İrem koymayı,amann anneciğim iyikide koymamışsın:)İşte benim dünyaya geliş maceram bu şekildeymiş duyduklarım bunlar vallaha dahası varsa bilemem anacım:)...
Zaman hızlı akıyor şimdi bakıyorum da benimde doğum maceralarım var.Hemde 3 farklı heyecan,3 farklı hikaye unutmak mümkün değil unutmayayım da zaten.Ne dersiniz dostlar,arkadaşlar iyi ki doğmuşum mu yoksa hiç doğmasamıydım?
Bu sene iki kutlama aynı zamana denk düştü.Anne olduğum için anneler günü ve doğum günüm.Bilmiyorum eşim ve çocuklarım nasıl bir kutlama hazırladılar, eğer ki olursa bir süprizleri, bi ara bahsederim neler yaptıklarından.Bu arada tüm tüm annelerin günü kutlu olsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder